.

.

zondag 28 oktober 2018

N8 van de N8

Slapeloze Nacht

Ik denk aan vroeg
Want ik wacht
Kun je me horen
Als je slaapt
Met je ogen
Naar de hemel gericht
Want ik dacht
Te denken dat jij
Mij zou missen
In een bed
Willekeurig
Ongeduld tikt
Als regen
Op je wangen
Waar sproeten
Achterblijven
Want ik verwacht
Niets, maar hoop
Iets, stiekem te horen
Als ik vannacht
Aan vroeg denk
Wanneer jij niet
Naast mij wakker
Mijn sproeten telt

Als Nacht kon spreken
Dan zou zij diepe dromen
Achterlaten in mijn onderbewuste
Het weglopen van anderen
Werkelijkheid genegeerd
Als licht terugkeert
Generatie van de liefde
Die bang is voor

Ik wil niet genoemd worden
Door de Nacht

Ik denk aan jou
Wanneer kussen
Twee betekenissen krijgt
Aan de vorige keer
Toen twee, een
Werd en ik zachtjes
Insliep en jij nog zachter
Mijn bed verliet
De taal van de Nacht
die jij vloeiend spreekt
Zelfs als ik probeer
Te winnen van

Er is geen ontkomen
Aan dromen
Over jou

Als Nacht kon praten
Dan zou zij zoete woorden
Strooien op mijn kussen
Het gelach van anderen
Dronken imiteren
Die onderweg op de fiets
Vertellen over veroveringen
Die al vergeten waren

Ik wil niet genoemd worden
Door de Nacht

Ik denk aan laat
Wanneer donker blauw wordt
Toen jij zei
Doe je ogen dicht
En ik wenste
Een slaap zonder dromen
Toen jij zei
Dromen maakt slapen
Het wachten waard
En ik zweeg
Een bed zal altijd
Wachten op een
Slapeloze nacht

Er is geen ontkomen
Aan dromen
Over jou