Vanaf vandaag ben ik net zoals de andere helft van mijn leeftijd: een wandelende ijzerwinkel. Het begon al met de behandeling. Om half 11 zat ik op de tandartsstoel. Ik mocht gaan liggen en de ortho ging aan de slag met een mini-föhn. Zodat mijn mond en tong kurkdroog waren en de Sahara er niets bij was. Dan ging ze mijn tanden polijsten, ik dacht nog, dat als ze net ze goed was in polijsten als ik bij techniek dat het dan niet goed zou gaan. Maar mijn tanden waren nog in leven. Even later zaten de blokjes op mijn schatjes geplakt en was de ortho bezig de lijm te drogen met behulp van een blauw disco licht.
En dan mocht ik in de spiegel kijken. Oh.
Ik lag nu als een boer met kiespijn. Ik eet astronauten voeding en ben net een bouwvakker met mijn thermofles. De binnenkant van mijn wangen worden open gerukt omdat het lijkt alsof er een rasp tegen aan zit. Ik kan niet bijten en daarnaast vind ik de beugel tja, niet mega fabulous. Ook kan ik de 'S' de 'F' en de 'B' niet meer normaal uitspreken.
Maar het gaat om het doel: rechte tanden. Die ik eigenlijk al heb maar omdat ik 1 of 2 tanden niet goed wisselde zijn die scheef komen te staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten